36 graden
Vandaag wordt het warm, 36 graden. Dus er vroeg uit en voor 100 bath als sardientjes in blik naar de marmeren tempel, waar ik jaaaaaaaren geleden al eens geweest ben met Jos en haar vader. Na drie
minuten staan we voor de tempel, blijkt op loopafstand te liggen!
Gelukkig hebben we Sacha's voorstel om de bus te nemen niet gevolgd. We waren dan wel goedkoper uit geweest maar hadden op deze bloedhete dag waarschijnlijk een uur moeten lopen zoekend naar de
juiste bus! De marmeren tempel was er nog steeds.
Terug geslenterd via de rivier en om elf uur door en door nat van het zweten terug in het hotel. Herinneren jullie je de blote man uit Cambodja nog? Ik kon me er van alles bij voorstellen! Alle kleren uit en en beetje wandelen bij 36 graden in de zon!
In Bangkok
Vandaag met bus en sky train naar een spoorlijn die oorspronkelijk gebouwd is als goederenvervoer. Deze lijn was (en is nog steeds) geen vast onderdeel van het Thaise spoorwegennet. Het voert van de chaos van Bangkok naar een oase van rust, ontspanning en vriendelijke mensen, dit in tegenstelling tot de norse en ongeïnteresseerde inwoners van het centrum van Bangkok. Bij het eindpunt is ook een vismarkt, geweldig! Zie de foto's.
Naar Bangkok
Met het veer, bus, vliegtuig, bus en bus naar Bangkok. Toch al met al weer 10 uur onderweg! Aangekomen in het banckpackers deel van Bangkok. Malioboro street Yogyakarta en Benidorm is het multi kwadraat!
Poeh!
Maandag en we vertrekken naar een ander hotelletje dat Sacha en ik gisteren geboekt hebben. We hebben vooruit betaald voor 1 nacht omdat we dinsdag vroeg in de ochtend weer vertrekken naar Bangkok.
De eigenaresse, mevrouw Poeh verzekerde ons dat we internetverbinding hebben en dat het wegbrengen naar de boot op dinsdagmorgen "no problem, don't worry" is...
Bij aankomst met de taxi (onderweg nog even gestopt voor verse stokbroodjes) blijkt alleen maar een schoonmaakster aanwezig te zijn die geen Engels spreekt. Zo heb je een schoonmaakster die geen Nederlands spreekt en dan iemand waarmee je ook niet kunt communiceren...
De airco van de kamer van Maud en Sacha lekt dus wordt een verhuisactie gestart. Internetverbinding? Niks dus. Na veel heen en weer gebaar en uiteindelijk een telefoongesprek met mevrouw Poeh blijkt dat bij het in aanbouw zijnde restaurant wel verbinding is. Poeh poeh...
Een stukje wandelen dan maar. Bij een piepklein supermarktje komt een oude tandeloze man binnen. "Yes, I know Rotterdamt!". Hij heeft jarenlang op vrachtschepen gewerkt en is overal over de wereld geweest. We bestellen een biertje en vervolgen onze weg.
Op de terugweg toch maar weer een biertje drinken bij dezelfde "supermarkt". We raken daar in gesprek met een man die wel iets weg heeft van Martin Simek. Is een Let, op zesjarige leeftijd als ongewenste vreemdeling gedeporteerd naar Duitsland. Uiteindelijk in de omgeving van Stuttgart terecht gekomen. Op zijn veertiende in het kader van een uitwisseling voor vier weken op vakantie geweest bij de familie van der Kaag in Rotterdam.
Zijn vader die schrijver was vond het wel goed toen hij op jonge leeftijd aangaf danser te willen worden. Na een glansrijke carrière moest hijop 42-jarige leeftijd stoppen vanwege kapotte knieën, werd acteur en woont nu in Thailand met zijn vrouw in een huisje direct aan zee voor 175 euro per maand. Interessante man met interessante verhalen, maar ja verhalen verzinnen kan iedereen.
We gaan terug en zoeken zijn naam op; Marcis Lesins. Blijkt inderdaad een redelijk bekende balletdanser te zijn geweest.
Zo, vroeg naar bed, morgen vroeg weer op...
Zondag 9 maart
Het moet niet gekker worden! Hebben we een dagje snorkelen naar Koh Tao geboekt en zouden we om 8 uur opgehaald worden; staan ze om half acht al voor de deur! Een half uur te vroeg! In Thailand, Azië!
Met een vette speedboat naar het eiland, snorkelen en verbranden. Lunch was perfect verzorgd, water helder, de vissen ontelbaar in soorten en kleuren.
Het was me het dagje wel...
Ongenode gast
In de vroege ochtend ben ik op weg om vers gebakken stokbroodjes, jus d'orange en beleg te halen. In de koelkast in het huisje ligt nog roomboter en een watermeloen. Lekker ontbijten aan zee!
Tijdens het eten horen we een zwaar gezoem. Een kever van fors formaat vliegt om ons heen. Zodra het ontbijt afgelopen is ruimen we de ontbijttafel af. De kever landt telkens opnieuw op hetzelfde hoekje van dezelfde stenen bank.
Waarom?
God's, Allah's, Boedha's en Siva's wegen zijn en blijven ondoorgrondelijk.
Zie de foto's...
Dode monnik met zonnebril
Onderweg naar een gemummificeerde monnik met een Ray-Ban zonnebril? Pardon? Ja, ja; een echte doooie monnik!
Nou is het fijn om te reizen naar onbekende bestemmingen en avonturen mee te maken en gebieden te ontdekken die je nog nooit gezien hebt. Soms is het ook fijn om iemand bij je te hebben die de omgeving al eens bezocht heeft en je dus de hoogtepunten kan laten zien.
Sacha; " ik weet de weg, ik ben hier 4 jaar geleden ook geweest! Ik weet precies waar het is, rij maar achter mij aan"! We hebben afgesproken dat we halverwege even stoppen om wat te drinken en omdat ik al dat gejakker op een scooter eigenlijk maar niks vindt. Maar ja, als Sacha op een scooter zit dan overvalt hem een soort hysterische waanzin die hem maar voort en voort en voort drijft,
Het eiland is 100 kilometer in omtrek. Met een gemiddelde snelheid van 50 rij je dus in twee uur het eiland rond. We rijden, rijden, rijden en ik vraag me af wanneer we de tussenstop maken. Na anderhalf uur vraag ik aan Sacha en Maud wanneer we nou even stoppen. "We zijn bijna bij de monnik met de zonnebril" is het antwoord. "Hoezo, bijna bij de monnik? We zouden toch een tussenstop maken? Oeps, sorry vergeten! Maar nog even volhouden"! Een paar kilometer verderop stoppen we en wat blijkt; onze meester-navigator is te ver doorgereden. We zijn bijna het hele eiland rond! En nu ook nog een half uur terug naar een achterlijke monnik met een bril op! Sacha bedankt!
Nou ja, zie de foto's...